Het verbazingwekkende tennis van David Crane op de Sega Genesis was zijn tijd ver vooruit - het probeerde eigenlijk de diepte te simuleren met gelaagde voorgrond en achtergrondbeweging, die toen behoorlijk wild was voor een tennisspel. De balfysica voelt nu een beetje stijf aan, maar destijds gaf de manier waarop spelers naar en weg van het net zijn geleid, deze raar meeslepende kwaliteit. Je kunt zien dat ze hier met iets nieuws experimenteerden.

Het is niet zo flitsend als latere tennisspellen, maar er is iets vreemds bevredigend aan de eenvoud. Verwacht gewoon geen moderne bedieningselementen - deze speelt als een arcade uit de vroege jaren 90 tegen de sport. Toch, als je van retro sportgames houdt, is het een netjes klein stukje geschiedenis.