Cyberformule GPX op Game Boy is eigenlijk wat er gebeurt als je F1 -racen neemt, er wat neon op slaat en de snelheid tot belachelijk maakt. Het eerste wat je opvalt, is hoe verrassend glad de auto's voelen voor een game boy -racer - geen dikke pixel dia's hier. Tracks Twist and Loop op manieren die je de D-Pad een beetje strakker maken, vooral als je op het juiste moment een boost probeert te nagelen.

Het spijkert die anime -sfeer met weinig details, zoals hoe je motor zeurt als je hem te hard duwt of de manier waarop tegenstanders daadwerkelijk vechten voor positie in plaats van alleen rubberbanding. Ik heb mijn eerste paar races verprutst om Corners ronduit te nemen (slecht idee), maar als je eenmaal onder de knie hebt, klikt het. De muziek heeft die klassieke vroege racegame -energie uit de jaren 90 - SYNTH verslaat dat op de een of andere manier 300 km / u op een handheld -gevoel legitiem maakt.

Als je een zwak hebt voor old-school racers of de anime, is dit een solide tijdcapsule met meer diepte dan je zou verwachten.