Ah, moordende eiland - een van die Sega Genesis -spellen die er veel cooler uitzagen in de advertenties van het tijdschrift dan het eigenlijk was. Je speelt als een piraat (uiteraard), zwaait je zwaard naar andere piraten, springt tussen schepen en duikt af en toe onder water om kanonnenvuur te voorkomen. De side-scrolling-actie voelt stijf aan volgens de normen van vandaag, maar er is iets vreemds bevredigend aan het onhandige zwaardspel en de manier waarop vijanden dramatisch achteruit draaien als je ze raakt.

De niveaus zijn kort maar straffen - een verkeerde spring in de oceaan, en je bent haaienvoedsel. En laat me niet beginnen met de schattenjachtbits; De helft van de tijd had ik geen idee waar ik moest graven. Toch houdt de Pixel Art stand, vooral de stormachtige zeeën en die goofy piraten met grote neus. Het is niet het beste piratenspel dat er is, maar als je nostalgisch bent voor Jank uit de jaren 90 of gewoon echt van piraten houdt, is het een toneelstuk waard. Houd gewoon uw verwachtingen op zeeniveau.