Oké, dus koken Mama 2 is eigenlijk de DS-versie van stress-bak, maar veel meer chaotisch. Je hakt groenten, flipping pannenkoeken en probeert niet alles te verbranden terwijl mama je vrolijk beoordeelt - haar stemlijnen zijn vreemd motiverend, eerlijk. De mini-games zijn eenvoudig maar bevredigend, zoals het roeren van soep in ritme of zorgvuldig gelaagde sushi. Knoei, en je krijgt een verkoolde ramp, maar op de een of andere manier is het nog steeds leuk.

Wat cool is, is de variëteit - het ene moment dat je spaghetti maakt, de volgende keer dat je een cake versiert met wankele stylusvaardigheden. De Multiplayer -modus is geweldig als je een vriend in de buurt hebt om mee te concurreren (of sabotage). Het is niet diep, maar het is het soort spel dat je oppakt als je gewoon 20 minuten virtuele uien wilt snijden. Geef me gewoon niet de schuld als je om middernacht naar ramen gaat.