Oké, dus Chalvo 55 is deze rare kleine speljongensplatformer die op de een of andere manier onder de radar vloog. Je speelt als deze kleine stuiterende bal met een gezicht - klinkt belachelijk, maar geloof me, het werkt. De bedieningselementen duren een minuut om te wennen (houd B vast om je bounce op te laden, release om te starten), maar zodra het klikt, ricocheer je muren af als een flipperkast met een missie.

De niveaus zijn deze compacte, doolhofachtige dingen boordevol spikes, vijanden en verborgen schakelaars. In eerste instantie bleef ik sprongen overschieten of recht bovenop gevaren landen, maar hoe meer je speelt, hoe meer bevredigend het op kettingbounces perfect wordt. Er is iets vreemds Zen over het spijkeren van een lastige reeks na een dozijn mislukte pogingen.

Geen chique verhaal hier - alleen puur, ongefilterde retro -platformen met een gimmick die daadwerkelijk standhoudt. Als je een game boy en een zwak voor obscure edelstenen hebt, is deze een draai waard.