Chachamaru-paniek is een van die rare kleine game-juweeltjes die Japan nooit hebben verlaten-wat jammer is, omdat het deze hectische, bijna puzzelachtige actiefilbe is die moeilijk te neerzetten is. Je bestuurt dit kleine personage (Chachamaru, denk ik?) Rennen rond een podium voor één scherm, ontwijking van vijanden en het grijpen van items voordat de tijd oploopt. De bedieningselementen zijn eenvoudig - alleen maar bewegen en springen - maar dingen worden snel chaotisch wanneer het scherm volstaat met stuiterende slechteriken.

Wat me verbaasde, was hoeveel strategie erin sluipt. Ga je voor de risicovolle power-up in de hoek of speel je het veilig? Sommige fasen voelen onmogelijk aan totdat je het juiste pad bedenkt, en dan klikt het. De muziek heeft ook die klassieke game boy chiptune -energie - pepy maar enigszins rooster na een uur, op de beste manier.

Absoluut een voor fans van eigenzinnige uitdagingen in arcade-stijl. Ik heb de latere fasen nog steeds niet gewist zonder tegen mijn scherm te schreeuwen.