Castlevania: Legends on Game Boy is een van die rare, vergeten inzendingen in de serie - maar eerlijk gezegd? Het heeft charme. Je speelt als Sonia Belmont (de eerste Belmont, zogenaamd), die je een weg banen door humeurige, flikkeringskastelen die op de een of andere manier groter aanvoelen dan het kleine scherm dat zou moeten toestaan.

De bedieningselementen zijn stijf op die klassieke vroege Castlevania -manier - geen mooie backflips hier, gewoon voorzichtig sprongen en een zweep die precisie vereist. Sommige vijanden zijn totale schokken (kijkend naar je, drijvende medusa -hoofden), maar het uitzoeken van hun patronen is de helft van het plezier. En die chiptune -soundtrack? Verrassend achtervolgd voor een game boy -game.

Het is ruw rond de randen vergeleken met latere titels, maar er is iets rauws aan-zoals struikelen op een oud dagboek vol met kruiste ideeën die uiteindelijk symfonie van de nacht werden. Een spel waard als je van de geschiedenis van de serie houdt, ook al is het gewoon om te zien waar de dingen bijna zijn gegaan.