Bubble Ghost is een van die rare kleine game boy -edelstenen die niet zouden moeten werken, maar dat is helemaal wel. Je speelt als deze kleine, schattige geest wiens hele baan een fragiele bubbel door doolhofachtige kamers blaast-klonk eenvoudig totdat je je realiseert dat alles van kaarsen tot spikes het onmiddellijk kan laten knallen. De bedieningselementen duren even om eraan te wennen (je beweegt de geest niet rechtstreeks, regelt de beweging van de bubbel met luchtstoten), maar zodra het klikt, is het vreemd bevredigend.

De Pixel Art heeft die klassieke game -boy -charme en de muziek blijft veel langer in je hoofd plakken dan zou moeten. Vroege niveaus verlichten je in, maar tegen het halve punt, je bubbelt door draaiende versnellingen en timing windstoten precies goed om te voorkomen dat zwevende gevaren worden voorkomen. Knoeien, en de bubbel knalt met dit gekke kleine * plink * geluid - dat op de een of andere manier minder frustrerend maakt.

Het is het soort spel dat je vijf minuten opneemt en zich plotseling realiseert dat je er een uur mee bezig bent. Als je van puzzelspellen houdt met een kant van Retro Quirk, is dit geweldig.