Bomber on the Genesis is een van die spellen die er in het begin eenvoudig uitziet - druppel bommen, blaas muren op en schakel vijanden uit. Maar na een paar niveaus realiseer je je dat er een raar bevredigend ritme is. De doolhoven worden lastiger, vijanden beginnen te zwermen en plotseling legt u bommen verwoed terwijl u uw eigen explosies ontwijkt.

Het heeft dat klassieke gevoel van vroege jaren 90-gepixeerde chaos, geen handholding en net genoeg uitdaging om je te mompelen "nog een probeer" onder je adem. Ik vind het geweldig hoe de explosies soms op de ketting op de ketting reageren, waardoor de helft van het scherm wordt gewist als je het goed timeert. En ja, je blaast jezelf absoluut een paar keer op voordat je het onder de knie krijgt.

Als je ooit de oude Bomberman -games hebt gespeeld, is deze gelijk in diezelfde zone - eenvoudig, verslavend en veel strategischer dan het lijkt. Perfect voor snelle sessies of wanneer je gewoon een paar blocky slechteriken wilt verwoesten.