Bladen van Vengeance is een van die Genesis-spellen die er eerst eenvoudig uitziet-alleen nog een andere zijkant hack-and-slash-maar dan sukkelt het je met hoe moeilijk het wordt. Je kiest tussen drie personages (ik ging altijd met de barbaar omdat, nou ja, grote bijl), en meteen snijd je door skeletten en ontwijkt je vuurballen alsof het niemand is.

De Pixel Art houdt verrassend goed stand, vooral de spreukeffecten - de uitgangsnelheid van bliksem voelt eigenlijk bevredigend aan. En die soundtrack? Pure 16-bit adrenaline. Maar laat de charme je niet voor de gek houden. De niveaus worden snel brutaal, met vijanden die je graag in een hinderlaag lokken van off-screen en platformen die precisie vereist. Veel sterven maakt deel uit van de ervaring.

Als je van ouderwetse actiegames houdt die je hand niet vasthouden, is dit een solide tijd. Houd een reservecontroller misschien bij de hand voor wanneer je onvermijdelijk de jouwe gooit.