Oké, dus de 2e op Game Boy van Beethoven is precies hoe het klinkt - je speelt als die gigantische, kobbery St. Bernard -puppy's uit de film. Het is een van die erkende games die op de een of andere manier beter werkt dan zou moeten. Het eerste niveau laat je rechtstreeks in een achtertuin vol kauwspeelgoed en tuinrisico's vallen, en ja, je slaat bloemenpotten om terwijl je vlinders achtervolgt omdat puppy's geen geweldige remmen hebben.

De bedieningselementen zijn eenvoudig - gewoon springen en blaffen - maar de niveaus worden later stiekem met dingen zoals het vermijden van dogcatchers of het graven onder hekken. Graphics zijn pure game Boy Charm uit de jaren 90, alle dikke sprites en overdreven puppy -expressies. Als je je de film herinnert, is er een rare voldoening om de schurk te zien worden gemaakt door een pak kwijlende furballs.

Het is kort, dom en eerlijk gezegd een beetje vertederend als je van retro -eigenaardigheden houdt. Verwacht gewoon geen meesterwerk - het is een spel over puppy's die puppy's zijn.