Battlemaster op de Sega Genesis is een van die old-school jagers die niet rommelt-je kiest je krijger, stap in de arena en realiseert je meteen dat dit niet alleen knoppen pureren. Het gevecht heeft er gewicht aan, zoals je zwaardschommelingen eigenlijk zwaar aanvoelen, en als je je blokken niet goedt, ben je toast.

In het begin bleef ik verwoest door de AI omdat ik het behandelde als Street Fighter, maar nee - dit gaat meer over afstand en het lezen van je tegenstander. De personages spelen ook allemaal anders. De ridder is langzaam maar raakt als een vrachtwagen, terwijl de ninja snel is maar niet veel hits kan nemen. Ik heb een paar pogingen nodig om zich te vestigen op de samoerai als mijn belangrijkste.

Het heeft die klassieke Genesis -look - grittige pixelkunst, dikke animaties en een soundtrack die allemaal knapperige synth beats zijn. Niet de diepste jager die er is, maar er is iets bevredigend aan het beheersen van de timing en uiteindelijk die ene vijand neerhalen die je bleef slopen. Als je van retro -vechters houdt, is deze een paar rondes waard.