Battle Mania Daiginjou is een van die Genesis -spellen waardoor je je afvraagt hoe ze in vredesnaam zoveel chaos in een cartridge hebben geperst. Je begint met deze wilde, bijna anime-achtige intro-twee meisjes in een mechpak die alles in zicht schiet-en dan laat het gewoon niet op. Het scherm is altijd boordevol kogels, rare vijanden en explosies, maar op de een of andere manier voelt het nooit oneerlijk.

Wat ik leuk vind, is hoe het klassieke run-and-gun actie combineert met deze rare, bijna puzzelachtige baasgevechten. Het ene moment ontwijk je het laserbarrage van een gigantische robot, de volgende keer dat je uitzoeken hoe je de zwakke plek kunt raken, terwijl de achtergrondmuziek absoluut gek wordt. Het sprite -werk is ook belachelijk voor een Genesis -titel - zwakke kleuren, enorme karakterontwerpen en dit rare gevoel voor humor waarbij zelfs de doodsanimaties je aan het lachen maken.

Als je van 16-bits shooters houdt, is dit een verborgen juweeltje dat veel leuker is dan het heeft om het recht te zijn. Geef me gewoon niet de schuld als je geobsedeerd raakt door de soundtrack.