Battle Cars op SNES is eigenlijk wat er gebeurt als iemand een roestige oude sloop derby nam, raketwerpers aan de motorkap had vastgebonden en het een racegame noemde. Je kiest uit deze raar omvangrijke auto's - sommige lijken op gepantserde taxi's, anderen zoals mutant duinbuggy's - en dan zijn het gewoon pure chaos vanaf daar.

De eerste race voelt alsof iemand je in een blender heeft gegooid met olievlekken, homing raketten en veel te veel pixelateerd vuur. De bedieningselementen duren een seconde om te klikken (die driftknop is je beste vriend), maar als je eenmaal onder de knie hebt om rond landmijnen te slingeren terwijl je granaten aan de man op de eerste plaats hebt aan de eerste plaats, is het stom leuk. De tracks zijn al deze gekartelde woestenijen met snelkoppelingen die je drie seconden besparen of je in een put sturen-geen tussendoor.

Het is janky op die klassieke manier uit de jaren 90, maar dat hoort bij de charme. Je verliest races omdat je auto willekeurig van een muur stuitert als een flipperkast, maar dan win je de volgende door een rookscherm vlak voor de finishlijn te laten vallen. Niet de diepste racer, maar perfect voor wanneer je gewoon dingen wilt opblazen met een vriend op een luie middag.