Man, Battlecity on Game Boy neemt me mee terug. Je begint met deze kleine pixeltank, rolt door deze strakke doolhofniveaus waar elke hoek een vijand kan verbergen. Eerst voelt het eenvoudig aan - schiet alleen de andere tanks voordat ze je krijgen - maar dan realiseer je je dat je vooruit moet denken. Sommige van die vijandelijke AI -patronen zijn stiekem en de niveaus worden serieus krap.

De graphics zijn pure old-school charme-blocky, maar op die bevredigende manier waar je meteen herkent wat alles is. En de bedieningselementen? Verrassend strak voor een game boytankspel. Je weaveert tussen kogels en plukt torentjes af voordat ze je vastpinnen. Het is een van die spellen waar je de tijd uit het oog verliest, omdat "nog maar één niveau" tien wordt.

Als je het nog nooit hebt gespeeld, laat de retro er niet voor de gek houden - dit heeft tanden. De latere fasen zullen uw reflexen en geduld op de best mogelijke manier testen.