Ah, Game Boy Baseball - eenvoudig, janky en raar bevredigend. Je kiest je team (ze zijn allemaal hetzelfde, laten we echt zijn), en plotseling staar je die dikke pixels naar beneden die zich voordoen als een beslag. De pitching voelt in het begin stijf aan, maar na een paar innings begin je die schommels precies goed te timen. Er gaat niets boven dat kleine "plinks" -geluid als je een hit spijkert.

Het heeft die klassieke game-boy-charme-verwelkte greens, spelers die eruit zien alsof ze op ijs glijden, en een scorebord rechtstreeks uit 1989. Twee spelersmodus is echter waar het schijnt. Mijn broer en ik ruzie maken over de vraag of Bunts vals speelde (dat zijn ze). Verwacht gewoon geen MLB -realisme - de helft van het plezier is kijken naar outfielders teleporteren onder vliegballen.

Houd nog steeds stand als je van retro sportgames, wratten en zo houdt.