Atlantis op NES is een van die rare kleine edelstenen die het gevoel heeft dat het op tijd verdwaald is. Je bestuurt deze kleine duiker die door doolhofachtige onderwaterruïnes, ontwijkende kwallen, paling, en deze vervelende bubbels die je ronddwalen rondzwemt. De bedieningselementen duren even om eraan te wennen - je man beweegt nogal floaty, maar zodra het klikt, voelt het weven door strakke ruimtes vreemd bevredigend.

Wat cool is, is hoe de niveaus eenvoudige puzzels combineren met actie. Soms overleef je gewoon, andere keren jaag je op sleutels om poorten te ontgrendelen voordat je zuurstof op is. De muziek heeft ook die klassieke NES -charme - Synthy en gespannen, alsof je echt een aantal vergeten diepten verkent. Het is niet het meest gepolijste spel dat er is, maar er is iets vreemds verslavend aan. Als je old-school uitdaging graaft met een kant van onderwatermysterie, is deze een duik waard.