Aretha III is een van die obscure game boy jrpgs die nooit buiten Japan is gekomen, wat jammer is omdat het deze rare charme heeft. Je begint als dit meisje genaamd Aretha (uiteraard) dat in een fantasiewereld wordt getrokken - Standard RPG -dingen uit de jaren 90, maar de Pixel Art heeft deze dromerige kwaliteit, zoals alles enigszins is uitgewassen in pastelkleuren.

Combat's turn-based, maar met een wending: je kunt partijleden mid-battle ruilen, wat gevechten eigenlijk veel tactischer maakt dan ze voor het eerst lijken. Ik herinner me dat ik door de eerste baas werd verwoest totdat ik me realiseerde dat ik op het juiste moment in mijn genezer kon fietsen. De muziek is ook verrassend goed - veel zachte synth -melodieën die op de een of andere manier niet vervelend worden na uren malen.

Als je van retro JRPG's houdt met een beetje jank, is dit een nette kleine tijdcapsule. Verwacht gewoon niet dat een ventilatorvertaling je hand vasthoudt.