Als je ooit kwartalen in een arcade -kabinet hebt gevoerd, is deze game boy -cart eigenlijk een nostalgie -bom. Je krijgt twee stenen koude klassiekers: asteroïden en raketcommando , in die kleine grijze baksteen geperst. Asteroïden voelt raar bevredigend op een klein scherm - alleen jij, een driehoeks ruimteschip en een ton rotsen om in kleinere rotsen te schieten (totdat ze stof zijn, of tot je crasht). De bedieningselementen duren een seconde om te klikken, maar zodra ze dat doen, is het pure "nog een try" -ergie.

Dan is er een raketcommando, waar je verwoed op knoppen tikt om te voorkomen dat raketten steden wegvagen. Het is langzamer maar veel meer gespannen-zoals het spelen van whack-a-mole met explosies. Het monochroom van de game boy maakt de paniek op de een of andere manier erger (op een goede manier).

Eerlijk gezegd is het niet de mooiste haven, maar wat maakt het uit? Deze spellen zijn gebouwd voor hoge scores en zere duimen. Je verliest waarschijnlijk je eerste stad in 30 seconden. Ik deed het.