Man, Alien vs. Predator: De laatste van zijn clan op Game Boy is veel intenser dan je zou verwachten van een kleine cartridge. Je kiest het roofdier of de alien (geen mensen hier - alleen pure xenomorph chaos), en plotseling kruip je door donkere gangen of spring je tussen platforms, proberen te overleven. Door de pixelkunst ziet de thermische visie van het roofdier er op de een of andere manier cool uit, zelfs in groen en zwart.

De eerste keer dat ik speelde, ging ik roofdier - grote fout. Die facehuggers komen uit het niets, en je plasmacaster duurt een eeuwigheid om op te laden. Schakelde de volgende ronde over naar de Alien en had veel meer plezier om op muren te skitteren en alles te kauwen. De bedieningselementen zijn een beetje stijf volgens de normen van vandaag, maar zodra je het ritme hebt, is het vreemd bevredigend. Ook, die low-bit gegrom die de alien maakt wanneer het aanvalt? Nog steeds eng.

Als je een zwak hebt voor handhelds uit de jaren 90 of gewoon van de franchise houdt, is dit een raar klein juweeltje. Verwacht gewoon niet dat het u gemakkelijk zal vinden.