Oké, dus fantastische avonturen van duizelig op NES is eigenlijk de ZX -spectrumversie, maar met iets betere graphics - hoewel het eerlijk gezegd nog steeds eruit ziet als een kleurrijke koortsdroom. Je speelt als deze kleine ei-vormige kerel (duizelig, uiteraard) die puzzels oplost die nul zinvol zijn, tenzij je bereid bent om naar alles te porren als een gekke wetenschapper.

De muziek? Het is pakkend of nagels op een-kalkbord, geen tussendoor. En ja, de puzzels zijn zo cryptisch als altijd - verwachten om vijf minuten vast te zitten omdat je niet dacht om een willekeurige vis te combineren met een emmer of zoiets. Maar als je opgroeide met old-school platformers die je hand niet vasthouden, is deze raar bevredigend als je eenmaal de logica hebt.

Gooi je controller gewoon niet als je je realiseert dat de oplossing de hele tijd recht voor je was.