Oké, dus Akazukin Cha Cha op Game Boy is een van die vreemd charmante kleine platformers die het gevoel heeft dat het uit een anime van de jaren 90 viel - waarschijnlijk omdat het dat deed. Je speelt als cha cha, dit kleine rood-hoodmeisje dat met haar personeel rond slaat om monsters te smakken terwijl ze deze rare orb-dingen verzamelt. De bedieningselementen zijn zwevend op die old-school manier waar je een beetje glijdt na het landen, maar na een niveau of twee klikt het.

Het beste deel? De muziek. Er is dit ene bosthema dat sinds 1998 in mijn hoofd zit. En de sprites hebben die dikke, expressieve blik waar vijanden opbuigen wanneer ze op het punt staan aan te vallen. Het is niet super moeilijk, maar sommige van de latere puzzels doen je stoppen en denken - alsof je erachter komt welke magische spreuk (je krijgt er een paar) eigenlijk op bepaalde bazen werkt. Ik herinner me dat ik voor altijd vastzat op het ijsniveau omdat ik een verborgen schakelaar bleef missen.

Als je van obscure game boy -games met meer persoonlijkheid houdt dan Pools, is dit een leuke kleine tijdcapsule. Verwacht gewoon geen meesterwerk - het is meer als het vinden van een raar snoep uit je jeugd dat op de een of andere manier nog steeds goed smaakt.