Man, Aero Star op de Game Boy houdt nog steeds stand. Je springt meteen in deze kleine, pixelateerde cockpit, en plotseling weef je door Bullet Hell zoals het is 1995 helemaal opnieuw. De bedieningselementen zijn strak-alleen d-pad en twee knoppen-maar man, die vijandelijke patronen worden brutaal door fase 3.

De sprites zijn dik op die perfecte game boy -manier, alle neon greens en zwarten, met deze kleine explosiemanimaties die op de een of andere manier zelfs nu bevredigend aanvoelen. En de bazen? Enorme, schermvullende beesten die een eeuwigheid duren om weg te doen. Ik herinner me dat ik als kind wekenlang vast kwam te zitten op de vierde.

Het is ook niet alleen nostalgie-dit is een legitieme stoere-als-Nails-schutter met veel meer diepte dan je zou verwachten van een cartridge die zo oud is. Probeer gewoon je speljongen niet door de kamer te gooien als je je laatste leven verliest door het goedkope schot van de laatste fase. Nog steeds een van mijn favorieten.