مرد ، بازی X در Game Boy من را به عقب می برد. آن کنسول کوچک و کوچک ، سبزیجات کمی شسته شده از صفحه-شما پرشکوه را می شناسید. در نگاه اول ، این فقط یک ماجراجویی پیکسل دیگر است ، اما چیزی در مورد نحوه کنترل آن وجود دارد. پرش های تنگ ، دشمنانی که در واقع شما را روی انگشتان پا نگه می دارند ، و آن "آها!" لحظاتی که بالاخره یک بخش پیچیده را می فهمید.

موسیقی ساده اما عجیب جذاب نیز هست. من هنوز خودم را می گیرم که گاهی اوقات موضوع Overworld را صدا می کنم. و بله ، این سخت است-مانند "پرتاب-بازی-پسر-پسر-آکروس-اتاق" در نقاط سخت-اما به این ترتیب که می خواهید تلاش کنید. بدون نگه داشتن دستی ، فقط شما و رفلکس های خود. اگر یک نقطه نرم برای بازی های یکپارچهسازی با سیستمعامل که به هم نمی خورند ، این یک فرد بدون فکر است.