باشه ، بنابراین پسر ترامپ یکی از آن سنگهای عجیب و غریب Game Boy است که به نوعی ناخن ها را که یکپارچهسازی با سیستمعامل احساس می کنند بدون اینکه فقط یک پول نقد دلتنگی باشد ، احساس می کند. شما به عنوان این قهرمان کوچک و مصمم بازی می کنید - تصور نمی کنید که چرا او را به عنوان پسر ترامپ صدا می کند ، صادقانه - اما او این حرکات پرشور و تقریباً لغزنده را بدست آورده است که یک ثانیه به آن عادت می کند. سطح اول شما را به سمت راست می اندازد: سنبله های گول زدن ، پریدن از روی چاله ها و لکه دار کردن این دشمنان عجیب و غریب چشمی با شمشیر خود.

این موسیقی به آن انرژی کلاسیک Chiptune رسیده است - پس از 50 مین بار که می میرید ، خسته کننده اما آزار دهنده نیست. و شما خواهید مرد. برخی از پرش ها وحشیانه هستند ، و این یک بخش وجود دارد که کف آن فقط ... ناپدید می شود. من را خیلی طولانی کرد تا بفهمم که قرار است در آنجا پرش کنید.

آنچه من دوست دارم این است که چگونه آن را با این لحظات پازل کوچک مخلوط می کند. مانند ، بلوکی وجود دارد که باید روی سوئیچ فشار دهید ، اما ابتدا باید دشمن را فریب دهید تا روی سوئیچ دیگری بایستید تا درب باز شود. این ذوب مغزی نیست ، اما شما را از درست کردن بی فکر به درستی باز می دارد.

اگر یک مکان نرم برای بازی های Janky-utarming Game Boy دارید ، این یک زمان خوب است. فقط ممکن است برای آن قسمت از طبقه ناپدید شده ، یک پیاده روی مفید داشته باشید.