خوب ، بنابراین تارزان: L'Apel de la جنگل در GBA اساساً آن فیلم کلاسیک دیزنی است ، اما با وجود موسیقی جلیقه بیشتر و کمتر موسیقی Phil Collins (متاسفانه). شما شروع به پریدن بین درختان می کنید که انتظار دارید ، اما کنترل ها در واقع احساس صافی می کنند - هیچکدام از آن دسته از "اوه نه ، من شاخه را از دست دادم" ناامیدی برخی از سیستم عامل ها.

این سطح بین دویدن از طریق جنگل متراکم ، کرگدن های گول زدن (به دلیل البته کرگدن ها وجود دارد) و حتی برخی از بخش های زیر آب که در آن از پیرانها اجتناب می کنید ، مخلوط می شود. ناخن های سبک هنری که ظاهری روشن و کارتونی از فیلم دارند ، که اگر به دلتنگی بروید جالب است. و بله ، شما با برخی از افراد بد عمومی می جنگید ، اما صادقانه بگویم ، بهترین قسمت فقط مانند یک دیوانه کننده مطلق است.

این بسیار عمیق نیست ، اما برای یک بازی مجوز GBA ، سرگرم کننده تر از آن است که حق داشته باشد. فقط انتظار یک شاهکار را نداشته باشید-این یک شادی خالص و گنگ جنگل است.