Super Hockey 94 در SNES یکی از آن بازی هایی است که فقط دومین بازی را که شروع می کنید احساس می کند . کنترل ها احمقانه ساده هستند - دور ، شلیک ، بررسی کنید - اما این عمق عجیب به روشی که گچ به اطراف می چرخد ​​وجود دارد ، مانند این که ذهن خود را به خود جلب کرده است. بار اول که بازی کردم ، به طور تصادفی یک ریباند وحشی از تخته ها را به ثمر رساندم و بلافاصله قلاب شدم.

طبق استانداردهای امروز چشمگیر نیست ، اما انیمیشن ها وقتی کسی را به لیوان می زنید ، این تردید رضایت بخش را دارند. و موسیقی؟ اعتیاد به مواد مخدره 16 بیتی خالص. شما یا کانادا را برای سرعت یا ایالات متحده برای آمار متعادل انتخاب خواهید کرد ، اما صادقانه بگویم ، نیمی از سرگرمی این است که می بینید چقدر بد می توانید هوش مصنوعی را با سخت ترین مشکل خراب کنید. فقط کابین نشوید - آن دروازه بان ها خوب هستند.

اگر وارد بازی های ورزشی به سبک بازی می شوید که بیش از حد چیزها را پیچیده نمی کنند ، هنوز هم نگه داشته می شوند. پاس ، شلیک ، تکرار.