کافه Shufflepuck در NES اساساً هاکی هوا با نگرش است. شما در این کافه کوچک سایبرپانک عجیب و غریب پر از شخصیت های عجیب و غریب شروع می کنید ، هر کدام سبک بازی خود را دارند - برخی آهسته اما دقیق هستند ، برخی دیگر فقط مانند آنها سعی در قتل آن دارند. این کنترل ها یک ثانیه برای عادت کردن (که NES D-PAD دقیقاً برای ظرافت ساخته نشده است) طول می کشد ، اما پس از انجام این کار ، به طرز عجیبی اعتیاد آور است.

مسابقه اول ، احتمالاً شما را به عنوان بارمن از دست خواهید داد زیرا عکس های او به روش هایی که احساس غیرقانونی می کنند منحنی است. اما بعد از چند دور ، شما شروع به خواندن زاویه ها می کنید ، می فهمید که چه موقع باید قلاب را بکشید و چه موقع فقط به سختی آن را گول بزنید. این موسیقی به آن پرشکوه 80s مصنوعی رسیده است ، و هنر پیکسل این همه جذابیت را به همه چیز می بخشد. این یکی از آن بازی هایی است که شما می گویید "یک مسابقه دیگر" و ناگهان ساعت 2 صبح است.

هشدار منصفانه: حریف نهایی یک کابوس مطلق است. من هنوز بدون تقلب آنها را مورد ضرب و شتم قرار نداده ام.