خوب ، بنابراین مسابقات قهرمانی جهانی نیگل مانسل '92 در Game Boy یکی از کسانی است که "چگونه آنها این مسابقه را به یک کارتریج کوچک می رسانند؟" بازی ها شما ماشین خود را انتخاب می کنید - استات در واقع در اینجا مهم است ، که مرا شگفت زده کرد - و سپس مستقیماً به آهنگ های فنی و محکم است که در آن هر نوبت احساس می کند که سعی دارد شما را به سمت چمن پرتاب کند.

نمای از بالا به پایین در صورتی که از اتومبیلرانی مدرن می آیید ، عادت می کند ، اما پس از چند تصادف (و تصادفاتی رخ می دهد) ، شما شروع به میخ زدن آن می کنید. توقف های گودال به طرز عجیبی تنش دارند - شما در حالی که برخی از حرکت های هوش مصنوعی به نام "P. Alliot" به پایین گردن شما را تنفس می کند ، به تماشای سوخت خود می پردازید.

این پرشکوه کلاسیک در اوایل دهه 90 است که موسیقی به نظر می رسد مانند صفحه کلید کاسیو که با یک زنبور عسل می جنگد ، اما صادقانه؟ هنگامی که در منطقه هستید ، به طرز عجیبی اعتیاد آور است. فقط انتظار نداشته باشید که در اولین تلاش خود موناکو را برنده شوید.