Tamam, Nigel Mansell'in Dünya Şampiyonası yarış '92 Game Boy'da "Bu kadar yarışmayı küçük bir kartuşa nasıl sıkıştırdılar?" oyunlar. Arabanızı seçiyorsunuz - aslında burada beni şaşırtıyor, bu da beni şaşırttı - ve sonra her dönüşün sizi çimlere atmaya çalışıyormuş gibi hissettiği sıkı, teknik pistlere dönüşüyor.

Modern yarışçılardan geliyorsanız yukarıdan aşağıya görünüm alışmak biraz zaman alır, ancak birkaç kazadan sonra (ve kazalar olacak ), bu saç tokalarını çivilemeye başlarsınız. Çukur durakları garip bir şekilde gergindir - "P. alliot" adlı bazı AI pislikleri boynunuza nefes alırken yakıt işaretinizi aşağı izliyorsunuz.

Müziğin bir arı ile savaşan bir Casio klavyesi gibi göründüğü 90'ların erken saatlerinde klasik bir vibe var, ama dürüst olmak gerekirse? Bölgede olduğunuzda, garip bir bağımlılık yapar. Sadece ilk denemenizde Monaco kazanmayı beklemeyin.