خوب ، ماجراهای جدید Mary-Kate در Game Boy Color-بله ، دقیقاً همان چیزی است که به نظر می رسد. شما اساساً در حال حل کردن معماهای کوچک و بازی های کوچک به عنوان مری-کیت هستید (یا اشلی ، حدس می زنم ، اما هنر جعبه قطعاً مری-کت را تحت فشار قرار می دهد). این مورد به طرز عجیبی خاص در اواخر دهه 90 مجوز بازی وجود دارد - فکر شکار شیء پنهان ، بستر های نرم افزاری اساسی و انتخاب های گفتگو را که واقعاً مهم نیستند اما باعث می شوند احساس درگیر شوید.

گرافیک ها دلتنگی خالص GBC هستند - رنگ های برنج ، اسپری های تند و پس زمینه هایی که به نظر می رسد از یک چسب لیزا فرانک برداشته شده اند. موسیقی؟ ضربان های مصنوعی پنیر که به نوعی راه خود را به مغز شما کرم می کنند. عمیق نیست ، اما اگر با Olsens بزرگ شده اید یا فقط بازی های دارای مجوز یکپارچهسازی با سیستمعامل عجیب و غریب را دوست دارید ، چیزی عجیب و غریب در مورد آن وجود دارد. فقط انتظار یک شاهکار پنهان را ندارید.

راستش ، نیمی از سرگرمی می خندد که چقدر خود را جدی می گیرد. شما بدون هیچ دلیل واضح یک دقیقه موارد تصادفی را جمع آوری می کنید ، سپس ناگهان یک مینیگ عجیب و غریب اسنوبورد را در مرحله بعدی بازی می کنید. این یک کپسول زمانی است ، برای بهتر یا بدتر.