NBA Live '95 در SNES یکی از آن بازی هایی بود که باعث می شد احساس کنید واقعاً در حال صداگذاری نمایشنامه هستید ، نه فقط دکمه های خرد شده. نسخه ژاپن چند مورد را ترفند می کند-به روزرسانی های تبلیغاتی ، انیمیشن های نرم و صاف-اما هنوز هم همان سیم کارت بسکتبال سریع و کمی پرشور است که ما دوستش داشتیم. شما تیم خود را انتخاب می کنید ، به یک بازی پرش می کنید و در عرض چند دقیقه به صفحه فریاد می زنید زیرا نگهبان نقطه شما همچنان به مرد اشتباه می رود.

این گرافیک برای '95 محکم بود ، با اسپری های بازیکن مناسب و دادگاه که شبیه پنکیک سبز مسطح نبودند. کنترل ها یک ثانیه برای کلیک بر روی یک Dunk Power ، سریع به آن ضربه می زنند ، اما پس از انجام این کار ، شما شروع به بیرون کشیدن کراس اوورهای مسخره و ضرب و شتم های وزوز دوم می کنید. و بله ، این تفسیر به طرز خنده دار تکراری است ("سه نشانگر!") اما به نوعی این بخشی از جذابیت است.

اگر در بازی های ورزشی یکپارچهسازی با سیستمعامل قرار دارید ، این یکی بهتر از بیشتر است. فقط انتظار واقع گرایی NBA 2K مدرن را نداشته باشید - بیشتر شبیه هرج و مرج بازی با یک طرف دلتنگی است.