میگرن در Game Boy یکی از آن سنگهای کوچک عجیب و غریب است که به نوعی با شما می چسبد. Pixel Art دارای این جذابیت دست و پا چلفتی است-مانند کسی که آن را در حاشیه یک نوت بوک مدرسه نگاشته شده است-و موسیقی این صدای مصنوعی ترد را فقط چرخ دستی های پسر بچه قدیمی می تواند از بین ببرد.

شما شروع به کنترل این شخص کوچک با سردرد لرزان می کنید (از این رو نام ، حدس می زنم؟) ، قرص های شناور و دشمنان عجیب و غریب مانند ساعتهای زنگ دار را گول می زنید. چند سطح اول شما را راحت می کند ، اما در مرحله 3 ، صفحه نمایش با این چشمک های ناشی از میگرن شروع به پالس می کند و ناگهان در حالی که همه چیز سوسو می کند ، بین سیستم عامل ها می پرید. این قسمت های برابر ناامید کننده و به طرز عجیبی رضایت بخش است وقتی که در نهایت زمان را میخ بزنید.

راستش ، نیمی از سرگرمی فقط دیدن خطرات عجیب و غریب آنها در آینده است. یک سطح ، شما از افتادن فنجان قهوه خودداری می کنید. در مرحله بعد ، کل صفحه نمایش در یک طرف کج می شود. این در آن راه Game Boy Game Janky است ، اما این بخشی از جذابیت است. اگر یک نقطه نرم برای عجیب و غریب های یکپارچهسازی با سیستمعامل دارید ، این ارزش دارد که ارزش آن را از دستگیره قدیمی غبارآلود کند.