لوفیا و قلعه Doom یکی از آن RPG های SNES است که در زیر رادار پرواز کرده است اما کاملاً سزاوار عشق بیشتر است. درست از ابتدا ، شما به دنیایی پرتاب می شوید که خدایان باستان ، ویرانه های مرموز و یک گروه قهرمانان ragtag با هم برخورد می کنند - کلاس های RPG کلاسیک '90s ، اما با پیچ و تاب خاص خود.

چیزهای مبتنی بر چرخش مستقیم مبارزات ، اما سیاه چال ها؟ آنها با پازل هایی بسته بندی شده اند که در واقع شما را متوقف می کنند و فکر می کنند. یادم است که خیلی طولانی در بعضی از معبد گیر کرده ام زیرا من یک سوئیچ پنهان را پشت گلدان از دست می دادم. (نکته حرفه ای: پشت همه چیز را بررسی کنید.)

از لحاظ بصری ، آن را به آن درخشان و روشن و پرحرف و پرشور طرفداران SNES ADE و موسیقی تبدیل کرده است؟ بنگرهای مطلق داستان شروع می شود - قلعه های وحشتناک ، قهرمانان مقصد - اما در بعضی لحظه های شگفت آور احساسی بعداً لایه بندی می شود. اگر با ترکیبی از خزنده سیاه چال و داستان ، به RPG های مدرسه قدیمی وارد شده اید ، این یک کپسول زمانی محکم است.