Lufia & The Fortress of Doom یکی از آن دسته از RPG های SNES است که به نوعی در روز به زیر رادار پرواز می کند - که شرم آور است ، زیرا با وجود کل "عذاب قریب الوقوع" ، این پرش به طرز عجیب و غریب دنج است. شما با این شمشیرزن موی آبی و خدمه او شروع می کنید و سعی در جلوگیری از شر باستان دارند ، اما صادقانه بگویم ، نیمی از سرگرمی فقط در اطراف شهرها و پیدا کردن سینه های پنهان در مکان های گنگ است (چرا همیشه در پشت مسافرخانه وجود دارد؟).

نبردها مبتنی بر نوبت کلاسیک هستند ، اما با پیچ و تاب و حملات IP شما به مرور زمان شارژ می شوند ، بنابراین شما باید تصمیم بگیرید که آیا بازدیدهای ضعیف را اسپم کنید یا منتظر بزرگ باشید. و سیاه چال ها؟ برخی از این پازل ها باعث می شوند تا زمانی که یک لحظه "آه" به آن برخورد کند ، مانند یک احمق احساس کنید. هک سریع واکر یک خدادادی است ، هرچند که با سرعت یک حلزون از راهروهای خالی بیشتر نمی شود.

این کامل نیست (میزان برخورد می تواند وحشیانه باشد) ، اما در مورد ترجمه شوخی آن و آن جلوه های طلسم 16 بیتی جذاب است. اگر برای RPG های دهه 90 یک نقطه نرم دارید که خود را خیلی جدی نمی گیرند ، این ارزش گرد و غبار است.