Gradius Advance آن تیرانداز با پیمایش جانبی کلاسیک است که شما از Arcades به یاد دارید ، اما اکنون به GBA خود فرو رفته است. درست از خفاش ، شما الگوهای گلوله ای را گول می زنید و از طریق swarms دشمن بافته می شوید - این نوع بازی است که یک حرکت اشتباه به معنای شروع کار است ، اما به شکلی که باعث می شود شما "خوب ، یک بار دیگر" را زیر نفس خود بکشید.

سیستم برق هنوز نبوغ است: آن orbs شناور را جمع آوری کنید تا سرعت ، لیزرها یا موشک های کشتی خود را ارتقا دهید ، اما یک بار بمیرید و دوباره به اصول اولیه تیرانداز باز می گردید. درگیری های رئیس این هیولاهای پر از صفحه نمایش است که تا زمانی که الگوهای آنها را به خاطر بسپارید ، احساس غیرممکن می کنند (که آن سوم هنوز من را خراب می کند). به عنوان ناخن ها سخت است ، اما این نکته است - این یک فضای گاه به گاه نیست.

اگر یک نقطه نرم برای تیراندازان یکپارچهسازی با سیستمعامل دارید یا فقط می خواهید انگشت شست خود را مجازات کنید ، این یک فرد بدون فکر است. فقط وقتی سه ساعت عمق دارید و هنوز در صحنه 4 گیر کرده اید ، مرا سرزنش نکنید.