Fundy Field یکی از آن معجزه سازان پسر کوچک عجیب و غریب است که به نوعی با شما می چسبد. شما کاشی ها را روی یک شبکه می چرخانید در حالی که این دشمنان مسخره به اطراف خود می چسبند - اگر آنها شما را لمس کنند ، شما نان تست می کنید. در ابتدا ساده به نظر می رسد ، اما پس از آن چیدمان ها پیچیده تر می شوند ، و ناگهان در حال عرق کردن هستید که آیا ابتدا به کاشی های گوشه بروید یا آن را در نزدیکی وسط بازی کنید.

این جذابیت های کلاسیک SNK نیز وجود دارد - Sprites کوچک اما پر از شخصیت است ، به خصوص دشمنان تندرست چشم که به نظر می رسد که آنها بسیار سرگرم کننده هستند و روز شما را خراب می کنند. موسیقی به طرز عجیبی جذاب در آن روشی 8 بیتی است که در آن روزها بدون معنی آن را فرو می ریزید.

قطعاً یکی از آن بازی های "فقط یک بار دیگر" وقتی در یک سطح گیر می کنید. من وقت زیادی را برای بازگشت به آن در روز از دست دادم.