Komik alan, bir şekilde sizinle yapışan garip küçük Game Boy Puzzlers'tan biridir. Bu aptal düşmanlar etrafta dolaşırken bir ızgarada fayans çeviriyorsunuz - eğer size dokunurlarsa tost. İlk başta basit görünüyor, ama sonra mizanpajlar daha zorlaşıyor ve aniden önce köşe karolarına gidip gitmeyeceğinizi veya ortada güvenli oynamayı terlıyorsunuz.

Bu klasik SNK cazibesi de var - spriteler küçük ama kişilik dolu, özellikle de gününüzü mahvederek çok eğleniyormuş gibi görünen zıplayan göz küresi düşmanları. Müzik, anlamsız günlerce uğramış olacağınız 8 bitlikte garip bir şekilde akılda kalıcı.

Kesinlikle bir seviyede sıkışıp kaldığınızda "sadece bir tane daha dene" oyunlarından biri. O günlerde çok fazla zaman kaybettim.