اسکوتر Freestyle در GBA یکی از آن سنگهای اوایل دهه 2000 است که به نوعی باعث می شود که ترفندهای اساسی احساس یک اتفاق بزرگ شود. اسکیت بازان پیکسل و رمپ های پر پیچ و خم ، لرزهای جدی تونی هاوک را به وجود می آورند ، اما با اسکوترها - صادقانه ، که به نظر می رسد سرگرم کننده تر از آنچه به نظر می رسد.

شما با یک اسکوتر اساسی و تعداد انگشت شماری از حرکات شروع می کنید ، اما پس از چند فرود وثیقه (و شاید برخی از ناامیدی های پرتاب کننده کنترل کننده) ، شروع به ناخن زدن می کنید. کنترل ها ساده هستند - یک دکمه برای شارژ ، رها کردن به پرش - اما زمان بندی همه چیز است. آشفتگی کنید ، و سوار شما به صورت چشمگیر ترین روش روسازی می خورد.

آنچه من را شگفت زده کرد این بود که اسکیت های کوچک چقدر شخصیت دارند. یک دقیقه که در یک شهر نئون روشن ریل ها را خرد می کنید ، بعدی که در برخی از تنظیمات DIY حیاط خلوت ، رمپ هایی را راه اندازی می کنید. این عمیق ترین بازی نیست ، اما به طرز عجیبی رضایت بخش است که فقط در آن حرکت کنید و به هم بپیچید و چرخانده شود. اگر تا به حال بعد از ظهرها را صرف تلاش (و ناکامی) برای فرود در زندگی واقعی کرده اید ، این امر متفاوت خواهد بود.