Ferrari Grand Prix Challenge یکی از آن دسته از مسابقه دهندگان مدرسه قدیمی است که به نوعی باعث می شود احساس کنید که 200 مایل در ساعت می روید حتی اگر گرافیک ها به عنوان جهنمی کمرنگ هستند. شما تعداد انگشت شماری از فراری های کلاسیک را انتخاب می کنید - هیچکدام از آنها مانند انتظار انتظار دارید ، اما این نیمی از سرگرمی است. آهنگ ها پیچ خورده و به روشهایی تبدیل می شوند که حداقل سه بار در هر دامان به موانع می چسبانید تا اینکه هر منحنی را به خاطر بسپارید.

آنچه من در مورد آن دوست دارم این است که چقدر مجازات آن است. نیمی از یک نقطه ترمز را از دست دهید؟ از چرخش در چمن لذت ببرید در حالی که اتومبیل های هوش مصنوعی گذشته را بزرگنمایی می کنند. اما وقتی بالاخره یک دامان تمیز ناخن می زنید ، احساس پیروزی واقعی می شود. سر و صدای موتور به تنهایی - که پیدایش قلع و قمع - هنوز هم من را به هم می زند. فقط انتظار واقع گرایی در سطح Forza را ندارید. این هرج و مرج بازی خالص با یک نشان فراری است که روی آن سیلی زده است.

اگر یک مکان نرم برای بازی های مسابقه ای 16 بیتی Janky دارید ، این ارزش گرد و غبار را از بین می برد.