Dragon Slayer I on Game Boy یکی از آن RPG های مدرسه قدیمی است که به نوعی احساس مجازات و رضایت بخش را در همان زمان احساس می کند. شما با یک شمشیر اساسی و یک دعا شروع می کنید ، در جنگلهایی که حتی ضعیف ترین دشمنان می توانند شما را خراب کنند اگر مراقب نباشید ، سرگردان هستید. اولین مبارزه اژدها؟ بله ، این یک تماس بیداری است-شما می خواهید طلا را برای به روزرسانی تجهیزات خود قبل از اینکه حتی در مورد پایین آمدن یکی از آنها را به روز کنید ، برای به روزرسانی تجهیزات خود را خرد کنید.

آنچه من در مورد آن دوست دارم این است که مبارزات چقدر ساده اما وحشیانه است. بدون ترکیب فانتزی ، فقط زمان بندی و دانستن کی باید گول بزند. هنر پیکسل به طرز شگفت انگیزی به ویژه ، به خصوص اسپریت های اژدها - آنها در واقع به نظر می رسد که ارعاب کننده به نظر می رسند ، نه فقط مارمولک های بزرگ با نگرش های بد. و آن موضوع نبرد Chiptune؟ هنوز من را به من می رساند.

این قطعاً محصولی از زمان خود است (صرفه جویی در امتیاز؟ چه چیزی را صرفه جویی می کند؟) ، اما چیزی عجیب و غریب اعتیاد آور است که به آرامی بیش از حد دشمنان را که ساعاتی زودتر شما را خرد می کردند ، اعتیاد آور است. فقط انتظار نگه داشتن دستی را ندارید-این بازی باعث می شود هر پیروزی کسب کنید.