Double Dragon II: The Revenge سخت تر از بازی اول است - درست از همان ابتدا ، شما تماشا می کنید که ماریان توسط ویلی ، رهبر Warriors Black ، به ضرب گلوله کشته می شود. این بار آدم ربایی نیست ، فقط انتقام مستقیم. رنگ تیره تر ، مشت ها احساس سنگینی می کنند ، و شما این خشم شدید را به شما منتقل می کنید.

گیم پلی هنوز هم عملکردی با پیچ و خم و پیمایش جانبی کلاسیک است ، اما آنها کنترل ها را کمی تغییر دادند-ضربات پنالتی و قطره های آرنج احساس نرم تر می کنند ، اگرچه بیرون کشیدن برخی از حرکات ویژه تمرین می کند. سطح همه چیز را به سمت شما پرتاب می کند: تعقیب پشت بام ، مخفیگاه های زیرزمینی ، حتی یک بخش سکوی عجیب و غریب شناور که هنوز هم گاهی اوقات مرا به هم می زند. و آن مبارزه نهایی رئیس؟ وحشیانه ، اما بسیار رضایت بخش است وقتی که بالاخره ویلی را پایین می آورید.

این یکی از آن دنباله های NES است که در واقع بدون از دست دادن آنچه باعث سرگرم کننده آن شده است در وهله اول بهبود می یابد.