Castlevania: Bloodlines (یا نسل جدید اگر در اروپا هستید) یکی از آن سنگهای پیدایش است که به اندازه کافی در مورد آن صحبت نمی شود. این همه اقدامات کلاسیک شلاق و شلاق زدن به شمع را که انتظار دارید انتظار داشته باشید ، اما با این پیچش خنک-شما به جای قلعه های معمول گوتیک ، دراکولا را در سراسر جنگ جهانی اول اروپا تعقیب می کنید. این سطح در واقع برای یک بار متفاوت است ، از خرد شدن کلیساهای خرد شده تا برج ایفل (بله ، واقعاً).

شما دو شخصیت را انتخاب می کنید: جان موریس ، پسر استاندارد Whip به سبک بلمونت ، و اریک لکارد ، که با این نیزه مسخره می جنگد که به شما امکان می دهد تا از دشمنان بپردازید. من همیشه با اریک می روم زیرا حرکات او فقط احساس وحشی تر می کند ، اما موفق باشید که در Medusa به سر می رود ، چند بار تلاش می کند.

موسیقی نیز سیلی می زند - این که پیدایش صدا تراشه با برخی از آهنگ های شگفت آور و با روحیه بین همه اقدامات کار می کند. فقط انتظار سمفونی اکتشافات به سبک شب را نداشته باشید. این قلعه ای خالص و وحشیانه مدرسه قدیمی است که در آن هر پرش نیاز به شمارش دارد.