فریادهای بزرگ بینی یکی از آن سیستم عامل های عجیب و غریب و عجیب و غریب NES است که به نوعی با شما می چسبد. شما به عنوان یک غارنشین (با ، بله ، بینی بسیار برجسته) بازی می کنید که می خواهد استخوان های دزدیده شده خود را از یک دایناسور دزد بازگرداند. همه چیز مانند کسی احساس می شود که برادران فوق العاده ماریو و سنگفرش ها را با هم جمع کرده اند - شما می خواهید از طریق سکوهای شناور پرش کنید ، دشمنان را با یک باشگاه بزنید و گهگاه روی یک اسکیت سنگی حرکت می کنید (چرا که نه؟).

این جذابیت کلاسیک NES است - رنگ های برنج ، کنترل های ساده و اسرار غافلگیرکننده از بین رفته است. حالت دو نفره به بهترین وجه هرج و مرج است و برخی از سطوح پنهان فقط عجیب و غریب هستند (به روش خوبی). دروغ نمی گوید ، فیزیک در ابتدا کمی احساس می شود ، اما هنگامی که شما آن را آویزان کردید ، چیزی عجیب و غریب در مورد دایناسورها و جمع آوری استخوان ها مانند نوعی شکارچی گنج ماقبل تاریخ وجود دارد.

قطعاً یک انتخاب طاقچه ، اما اگر با شخصیت های یکپارچهسازی با سیستمعامل یکپارچهسازی با سیستمعامل هستید ، این ارزش چرخش دارد.