خوب ، بنابراین Asterix on Game Boy اساساً مانند بازی از طریق یکی از آن پانل های طنز کلاسیک است - به جز این که شما کسی هستید که رومی ها را در اطراف خود می کوبید. شما در دهکده گالیش شروع می کنید ، و بلافاصله ، اوبلیکس فقط خود مخزن معمولی خود را در حالی که آستریکس بازدیدهای سریع و استراتژیک را انجام می دهد ، وجود دارد. Sprites کوچک اما پر از شخصیت و موسیقی است؟ برای موسیقی متن فیلم Game Boy به طرز عجیبی جذاب است.

سطح اول شما را مستقیماً به سمت عمل می اندازد - در حال رمزگذاری سربازان رومی ، منهیر کردن منهیر (به دلیل البته اوبلیکس آن را حمل می کند) ، و جمع آوری آن تاج های کوچک طلایی گلدن. کنترل ها یک ثانیه طول می کشد تا به آنها عادت کند - Asterix در ابتدا کمی لغزنده احساس می کند ، اما هنگامی که ریتم را فهمیدید ، بافتن از طریق دشمنان رضایت بخش است. و بله ، یک قدرت معجون جادویی وجود دارد ، زیرا بازی Asterix بدون آن چیست؟

این بسیار عمیق نیست ، اما این جذابیت مدرسه قدیمی است که در آن تفریح در جزئیات کوچک است ، مانند روشی که رومی ها هنگام پرواز درست می شوند. اگر با کمیک ها بزرگ شده اید ، در مراجع پوزخند می زنید. اگر اینطور نیست ، هنوز هم یک ضرب و شتم محکم و احمقانه با قلب زیادی است. فقط انتظار نداشته باشید که اوبلیکس هر گراز را به اشتراک بگذارد.