Aleste یکی از آن تیراندازهای کلاسیک است که در ابتدا احساس ساده ای می کند - فقط شما ، یک کشتی کوچک و موج بی پایان دشمنان - اما سریع می شود. نسخه Master System (به نام Power Strike در غرب) از آن سبک کامپایل امضاء برخوردار است: گلوله های روشن ، پرشور ، کنترل های محکم و موسیقی متن فیلم که به نوعی باعث می شود حماسه ای از صدای مصنوعی 8 بیتی بوق زده باشد.

شما با یک شات اساسی شروع می کنید ، اما گرفتن قدرت UPS همه چیز را تغییر می دهد-عکس های عرضه ، لیزر ، گزینه هایی که کشتی شما را در خود جای می دهد. چند سطح اول شما را به فکر این که قابل کنترل است ، فریب می دهد ، سپس ناگهان صفحه نمایش با گلوله بسته شده و از طریق شکاف هایی که قسم می خورید بافته می شوید ، یک ثانیه پیش در آنجا نبودید. این نوع بازی است که در آن شما پنج بار در همان مرحله فقط برای ناخن زدن به دسته کوچک موسیقی جاز سلاح مناسب پخش می کنید.

اگر بعداً بازی های Aleste را بازی کرده اید ، این یکی در لبه ها کمی سخت تر است ، اما این جذابیت خام و بازیگر است. محدودیت سخت افزار سیستم اصلی به معنای دشمنان روی صفحه کمتر از نسخه MSX است ، اما هنوز هم یک درگاه محکم است. فقط انتظار نداشته باشید که آن را در یک جلسه ضرب و شتم کنید ، مگر اینکه شما مانند نینجا کافئین دار رفلکس کنید.