Sega Master sistemindeki Zaxxon 3-D, 3D'de bir şekilde kendisine rağmen çalışan garip, erken girişimlerden biridir. Bu izometrik koridorlar aracılığıyla bu tıknaz küçük uzay gemisini, neon Lego tuğlalarından yapılmış gibi görünen kuleleri ve duvarları atlatıyorsunuz. Perspektif ilk başta derinlik algınızla uğraşıyor - yargılama mesafelerini asana kadar bir şeyler içine çarpmaya devam ettim.

Havalı olan, dönemin diğer atıcılarından ne kadar farklı hissettiriyor. Sadece soldan sağa kaydırmak yerine, tüm açılardan içeri giren düşman gemilerini patlatırken engelleri önlemek için sürekli olarak yüksekliği ayarlıyorsunuz. Film müziği, klasik Sega Synth havasına, gerginliği bir şekilde daha da kötüleştiren (iyi bir şekilde) olan tüm bip ve blooplara sahiptir.

Mükemmel değil - kontroller alışmak biraz zaman alıyor ve daha sonraki seviyeler acımasızca zorlanıyor - ancak bu geometrik labirentlerden mükemmel bir koşu çivilemeden tatmin edici bir şey var. Retro oyunları garip, deneysel bir kenarla kazarsanız, bu denemeye değer.