Sega Master sistemindeki Rastan, 80'lerin sonlarından itibaren acımasızca zor ama garip bir şekilde tatmin edici arcade limanlarından biri. Bu barbar ahbap olarak oynuyorsunuz, biraz fazla kısa hissettiren, biraz fazla geniş olan çukurlara atlamak ve ölmek için çok fazla hit alan canavarlarla savaşan bir kılıç olarak oynuyorsunuz. Klasik arcade tasarımı, değil mi?

Birinci seviye sizi hemen içine atar-iskeletler hiçbir yerden çıkıyor, garip yarasa yaratıkları sizi dalış yapıyor ve bu sinir bozucu atlamalar, yaptığınıza yemin ettiğiniz şey, ama hayır, doğrudan sivri uçlara. Müzik bu ağır synth havasına sahip ve piksel sanatı yaşı, tüm karamsar mağaralar ve ufalanan kaleler için şaşırtıcı derecede iyi bir şekilde devam ediyor.

Modern standartlara göre tam olarak adil değil, ama onun ritmi konusunda bağımlılık yapan bir şey var - düşman kalıplarını ezberleyene kadar, ecki, kaçmak, ölmek, tekrarlayın. Elinizi tutmayan oyunlarla büyüdüyseniz, Rastan harika bir nostalji gezisi. Sadece denetleyicinizi atmayın.