Ultra Seven On Snes, eski okulu çivileyen oyunlardan biri, "sadece bir tane daha dene" enerjisi. Bu kozmik kahraman olarak oynuyorsunuz, uzaylı sürünmelerin dalgalarından patlayan - bazıları en iyi şekilde saçma görünüyor, göz küreleri ile yürüyen bir goo yığını gibi. Kontroller basittir - koşu, atlama, ateş - ama seviyeler acımasız hale gelir. Çömelmek için tam noktayı bulana kadar lazerleri spam lazer tutan bu patrona sıkışıp kaldığımı hatırlıyorum.

Çukurlara düşmemeye çalışırken sürekli saldırılardan kaçtığınız klasik yan kaydırıcı hissi var (neden her zaman çukurlar var?). Müzik, 20. ölümden sonra bile bir şekilde asla can sıkıcı olmayan gevrek synth atıyor. Elinizi tutmayan retro oyunlara giriyorsanız, bu sağlam bir seçim. Son aşama ucuz çekimler yaptığında kontrolörünüzü atmayın.