Dostum, SNES'deki dokunulmazlar çok garip bir küçük zaman kapsülü. Eliot Ness'in adamlarından biri olarak oynuyorsunuz - 1930'larda 1930'larda Chicago patlatan mafyalarda bir şekilde asla kurşun bitmeyen bir tabanca ile koşuyorsunuz. Piksel sanatı, birisi ekranın her tarafına viski ve sigara dumanı bulaşmış gibi kirli, neon aydınlatmalı bir vibe aldı.

Birinci seviye sizi hemen içine atar: Tommy Guns manzarayı parçalarken ve bazen kontrollerin aniden nasıl çalışacağını unuttuğu bu garip kavga dizilerine rastlarken, varillerin üzerinden atlarsınız (elbette), sandıkların arkasına dalırsınız. Dürüst olmak gerekirse, müzik tüm cazip trompetler ve trampetler.

Bu çok snes yolunda janky - bazen kaçınamayacağınız saçmalıklardan zarar alacaksınız ve platform, bir yağ kayganında adamınızın elbise ayakkabısı giyiyormuş gibi hissediyor. Ancak tüm Fedora ve Trench-Coat estetiğine ne kadar kararlı olduğu konusunda garip bir şekilde çekici bir şey var. Kaynak materyallerine zar zor benzeyen lisanslı oyunlar için nostaljiniz varsa, bu bir gezi.